субота, 03. сеп 2022, 20:02
Извор: Трећи програм
Оперска сезона Еурорадија 2021–2022
Леош Јаначек: Јенуфа
Репродуковаћемо снимак опере „Јенуфа” Леоша Јаначека, забележен 12. октобра прошле године у Краљевској опери Ковент Гарден у Лондону. У насловној улози наступила је сопран Асмик Григоријан, а хором и оркестром ове оперске куће дириговао је Хенрик Нанаши.
Том приликом представљена је нова поставка ове опере коју је реализовао немачки редитељ Клаус Гут, „смештена између светова Аугуста Стриндберга и немачког експресионизма", како то наводе критичари. Наиме, костими указују на касни 19. век, док су руралне делове Чешке заменили урбани градски призори. Гутова продукција снажно комуницира са публиком и изазива јаке емоције, будући да он полази од идеје да у Јаначековој Јенуфи можемо препознати аспекте нас самих и наших живота - понављајуће обрасце неизбежне породичне историје или моралне кодексе који су нам наметнути и који преовлађују ма колико им пружали отпор.
Јенуфа је прво у потпуности уобличено Јаначеково оперско остварење, у којем су све карактеристике његовог стила стављене у функцију музичко-сценског приказа мрачне приче о убиству детета и искупљењу. Први Јаначеков сусрет са комадом Њена пасторка Габријеле Прајсове био је почетком деведестих година 19. века, а рад на опери отпочео је 1894. године, док је партитура завршена тек 1903. године. Узроке за спори процес компоновања делимично можемо наћи и у превеликим дневним обавезама аутора. Током овог периода он је предавао у три музичке институције, организовао је концерте и изложбе и радио на издањима народних песама. Дуготрајна болест, а затим и смрт његове ћерке, двадесетогодишње Олге, без сумње су такође одложили завршетак опере. Ово снажно и упечатљиво дело, као резултат дуготрајног, креативног напора, остало је до данас једно од најистакнутијих у Јаначековом стваралаштву.
Ауторка Јелена Дамјановић
коментари